Dat je zo mooi bent, als je lacht. Met die ondeugende twinkeling in je ogen. Hoe elegant je loopt, en hoe gracieus je handen bewegen. Hoe liefdevol je kijkt naar degene(n) die je liefhebt.
En ook hoe goed je het goed. Je werkt zo hard, hebt altijd oog voor een ander. En wat doe je het daarbij fantastisch, zeker sinds een week of twee, om jezelf ook niet te vergeten.
Gewoon, omdat je het misschien niet vaak genoeg hoort.
Je bent zo bijzonder. De dingen die je doet lijken je ogenschijnlijk gemakkelijk af te gaan, maar ik weet hoeveel moeite ze je kosten. Dat zul je nooit laten merken, want sterk zijn is ook een van de dingen die belangrijk voor je zijn.
Je bent betrouwbaar, genereus, onuitputtelijk. Om maar niet te spreken over je toewijding, doorzettingsvermogen en volharding.
En je gevoel voor humor, je zorgzaamheid en je inlevingsvermogen zijn fantastisch. Anderen boffen maar met jou om zich heen.
Ik dacht: vandaag benadruk ik het nog een keertje. Gewoon, omdat je het misschien niet vaak genoeg hoort. En dat verdien je wel. Want je doet het zo goed.
Liefs,
Sas
